Carnaval van Binche

We deelden de intimiteit van de ochtend met Jean-Michel Dutilleux lid van de Onafhankelijken ... Binche, vier uur 's morgens, schaduwen glijden op de muren van de wallen van de slapende stad. Als we wat beter kijken, is er al een zekere opwinding voelbaar ... De Gilles verwelkomen hun vrienden en delen de intimiteit van deze ochtenden in Binche. Jean-Michel opent de deur en draagt al een deel van zijn outfit van vandaag... Vrienden en familie komen beetje bij beetje toe ... De meest verwachte gast: Fred, 'le bourreur'.

Bij een glas champagne wordt de Gille gekleed...

De bourreur vult het jasje van de koning van de dag met stro totdat hij een mooie bult bekomt waarmee Jean-Michel zich de hele dag comfortabel voelt. De familie en de weinige gasten wonen het aankleden in stilte bij. De vrouw van Jean-Michel mag de kraag vastspelden, de baret en de halsdoek aanpassen. De klompen zijn beslagen, de bel bevestigd, de ramon in de hand ... De Gille is klaar, gelukkig en ongeduldig.

Het geluid van de tamboers wordt luider, hij nadert: de Gille komt de deur uit om de andere leden te ontmoeten die hem komen ophalen. Een glas champagne en de groep gaat op zoek naar de volgende Gille. De kleine groep wordt gevolgd door vrienden, familie, ... De Gilles gaan op de tonen van de ochtendserenade gespeeld op de fluit, begeleid door gedempte drums. Van huis tot huis komen ze aan bij het station rond 8 uur. Deze "bijeenkomst" eindigt met het ontbijt van de Gille dat bestaat uit oesters en champagne, de officiële drank van de koning van het carnaval.

Via verschillende routes gaan de verenigingen van de Gilles dan naar de Grote Markt om ontvangen te worden door de autoriteiten. Onderweg dragen ze het bekende wassen masker, symbool van de eenheid van de Gilles. Na het verlaten van het stadhuis neemt de Gille de tijd om te eten... En dan komt het bekendste moment van het carnaval: de Gille draagt zijn hoed en geeft bloedsinaasappelen aan het publiek dat massaal op de trottoirs staat. Een schouwspel van een regen van sinaasappels op de stad. Een laatste processie in de avond brengt de Gilles, door het licht van fakkels, terug naar de Grote Markt voor een laatste rondje ...

Humeur

Er is maar één Gille in de wereld, ze zullen me in Binche niet tegenspreken. Gilles laten gaan op straatstenen die het gehamer van klompen niet kennen, is onaanvaardbaar. Het voortbestaan van de gewoontes uit Binche en hun integriteit wordt bedreigd. Deze imitators, deze ersatz, vermenigvuldigen zich het ganse jaar door buiten de regio en op momenten zonder reden van bestaan. Deze verontreiniging negeert dat de Gilles de Binche niet aanvaarden om hun eigen stad te verlaten. Het verwart imitatie en origineel, clowning en traditie... Madelgaire