Dear Mr. President, My name is Olivia Davis. I am an American from Atlanta who has been interning in Brussels for the past 7 months. You are coming to Belgium on Wednesday! You are American, I am American, so I can be pretty sure that you will have some similar, let’s say, cultural misunderstandings as I had. I thought I would share my biggest and weirdest shocks with you. That way you can make the very most of your short time in this great, very particular city. I don’t need to explain to the President of the United States that greetings generally consist of cheek kissing in Europe. But perhaps it would be useful to know that it is one kiss - and only one - in this little country, most of the time with your right cheek. Just in case hand shaking gets boring. Once I had a Belgian friend tell me that the first thing he bought for his house after he moved was a friteuse. Not a fridge, not a table, but a fry maker. Yes, Belgian fries are famous, but at home fry making is also the norm here! Weird huh? Can you imagine having your own mini fryer sitting on the counter in the White House? I wonder if Di Rupo has one. Hawaii and Belgium are about the same size. Imagine having 3 official languages in Hawaii. Ok, most of us in Brussels speak French, with a good helping of local expressions. For example to say “yes, of course”, you would say “non peut-être”, which translated literally means “no maybe”. Logical right? And if you want to have a beer with my boss, order a mix of coke and beer, a Belgian drink called mazout. Last but not least: Manneken-Pis. Mr. President, people are obsessed with this urinating statue. I’ve got to mention that he is indeed little, only 55 centimeters tall, so don’t be disappointed. This symbol of Brussels folklore gets costumes for special events. On the last 4th of July, he was wearing an outfit of American colors with one of your campaign slogans on the hat, because Yes Manneken Can. He is an integral part of their national pride. Belgians have a goofy sense of humor. There you have a little preview of Brussels through a fellow American’s eyes. If this letter makes it through to you, I sincerely wish you a good and productive trip through Belgium, the Netherlands, and Italy. I apologize for not handwriting this note, I know you would prefer that (bad excuse: not writing it early enough to send by post!) Enjoy your time in Belgium, and don’t forget to lock eye contact when you toast. Warmest regards, | Mijnheer de President, Ik ben Olivia Davis. Ik ben Amerikaanse, afkomstig van Atlanta, en al 7 maanden stagiaire in Brussel. Het verheugt me dat u woensdag op bezoek bent in België! We zijn beiden Amerikanen, dus ik kan er quasi zeker van zijn dat u, net zoals ik, verrast al zijn door bepaalde eigenaardigheden. Misschien kan het u helpen als ik mijn vreemdste Brusselse ervaringen met u deel. Zo kunt u optimaal genieten van uw korte verblijf in deze fantastische, unieke stad. Ik moet de President van de Verenigde Staten niet uiteggen dat groeten in Europa meestal bestaat uit een kus op de wang. Maar misschien is het nuttig erbij te vermelden dat hier in België één kus op de rechterwang volstaat. Handjes schudden is hier has-been. Op een dag zei een van mijn Belgische vrienden me dat het eerste wat hij kocht voor in zijn nieuwe huisje, een friteuse was. Geen koelkast, geen tafel, maar een friteuse! Eigenlijk spreekt dit voor zich, want Belgische frieten zijn wereldwijd bekend! Maar ze thuis kunnen bereiden is hier een must! Vreemd, niet? Kunt u het zich al inbeelden: een eigen mini frietkraam in het Witte Huis? Ik vraag me af of Wetstraat 16, de ambtswoning van Premier di Rupo, er ook een heeft… Hawaii en België zijn ongeveer even groot. Beeld u in: 3 officiële talen in uw geboorteland. In Brussel wordt voornamelijk Frans gesproken, doorspekt met lokale uitdrukkingen. Bijvoorbeeld "non, peut-être" betekent eigenlijk "yes, of course". Logisch, niet? Mijn redactiechef wil graag een biertje met u drinken. Bestel dan een mix van bier en cola: een drankje dat de Belgen 'mazout' noemen. En last but not least: Manneken-Pis. Mr. Obama, de Brusselaars en de toeristen zijn ronduit geobsedeerd door dit standbeeldje dat voorieders ogen plast. Wees niet ontgoocheld door zijn grootte, hij is maar 55 cm hoog. Dit symbool van de lokale folklore draagt geregeld een kostuum. Op 4 juli, onze nationale feestdag, droeg hij een pakje in de Amerikaanse kleuren en een hoedje met een van uw slogans, want Yes, Manneken Can. Dit bronzen standbeeldje is de trots van een volk dat bekend staat voor zijn gevoel voor humor. Ziezo, dat was de korte inleiding tot Brussel door de ogen van een van uw landgenoten. Als mijn tips u bereiken, wens ik u van ganser harte een aangename en productieve trip in België, Nederland en Italië. Ik wil me verontschuldigen voor het feit dat ik deze brief niet met de hand heb geschreven. Ik wee dat u dit verkiest, maar de tijd drong. OK, slechte uitvlucht... Geniet zoveel mogelijk van Brussel en België en vergeet niet uw gezelschap in de ogen te kijken als u een toast uitbrengt. Vriendelijke groeten, | ||
Vond je dit artikel leuk?
Deel het
