Fiets Vs MIVB

We vertrekken voor het gemeentehuis van Schaarbeek, op het Collignonplein. Aankomstplaats is het gebouw van de Belgische vertegenwoordiging in de Europese Unie, in de Wetstraat. Ons experiment vindt plaats op een vrijdagochtend, een dag zonder speciale evenementen in de hoofdstad. Wedden wie eerst toekomt? Ons verslag.

Hoofdstuk I: Matthieu met het openbaar vervoer

- 8.07u: Vertrek Collignonplein.
- 8.10u: Ik neem tram 92 richting metro Kruidtuin. Ik heb niet moeten wachten, de tram was er al toen ik toekwam. Wat een geluk! Maar het tempo daalt al snel: in de verte een rood licht. Er is geen baan enkel voor trams. De auto's wachten op de tramrails tot het licht groen wordt. De tram zit dus mee in de file..
- 8.20u: Eindelijk rijdt de tram het kruispunt over en daarna heft hij de baan voor zich alleen. En nu gaat het heel snel.


- 8.24u: We zijn aan de Kruidtuin. Ik stap uit en stap richting metro.
- 8.26u: Ondergronds toegekomen. Ik laat m'n kaart afstempelen en ga naar het platform. Geen geluk, ik hoor net de metro vertrekken. Op het platform kondigt een elektronisch paneel de volgende metro aan : nog 2 minuten.
- 8.28u: De metro komt toe. Ik stap in voor twee haltes.
- 8.31u: Toegekomen in Kunst-Wet. Ik ga naar de aansluiting naar Maalbeek. Ik moet een overvolle metro laten doorrijden. Eén metro is buiten dienst...
- 8.35u: De volgende metro is daar. Het is de nieuwe metro "boa". Chicos! Hij lijkt comfortabel, er is veel volk maar men kan er ademen. Maar ik kan er niet lang van genieten. De volgende halte stap ik uit.

- 8.36u: Malaelbeek! Het eindstation. Nu nog naar het juiste gebouw gaan in de drukte van de Wetstraat. Ik bereid me er op voor mijn collega met de fiets te ontmoeten.
- 8.39u:Ik zie hem van ver. Zijn fiets is al vastgemaakt met het hangslot. Hij is niet buiten adem. Hij moet er al eventjes zijn.

Hoofdstuk II: Frédéric met de fiets

- 8.08u: Geen geluk. De tram van m'n tegenstander is er al. Even omkijken en ik vertrek. Het begin van het traject kondigt zich aan als gevaarlijk : een lange rij auto's op de wirwar van de tramrails van het depot van Schaarbeek. Meer heb ik niet nodig...
- 8.10u: Eerste rood licht en eerste auto in overtreding op de fietsbaan. Ik wring me ertussen... Een blik op het uurwerk in afwachting van het groene licht. Waar is Matthieu ?



- 8.11u: Ik profiteer van het eerste beperkte eenrichtingsverkeer om me te onttrekken aan het verkeer en parallelle wegen te gebruiken: echte zevenmijlslaarzen weg van de vervuiling.
- 8.16u:Ik nader de Wetstraat. Er zijn steeds meer fietsers. Microklimaat?



- 8.18u: De Wetstraat ligt voor mij. Het fietsverkeer verloopt er veilig voor wie rekening houdt met de voetgangers en een degelijke bel heeft. Spijtig dat de infrastructuur niet steeds van de properste is... Ik moet m'n fiets vastmaken aan de veiligheidsbarrière.
- 8.20u:Hier ben ik, fris en beschikbaar. Ik wacht op Matthieu... Ik zal nog 19 minuten moeten wachten voor aleer we Anne Lange, afgevaardigde van de Franse Gemeenschap bij de Europese Unie, kunnen ontmoeten.

Besluit

13 minuten voor het traject met de fiets. 32 minuten voor het traject met het openbaar vervoer. Het verschil is aanzienlijk voor een afstand die niet zo lang is. Het was niet de meest evidente weg voor de MIVB, met twee aansluitingen. Hoe dan ook, de moraal van het verhaal is dat de het met de fiets het snelst gaat. Het openbaar vervoer blijft echter ook een manier om zich snel te verplaatsen. Over de auto spreken we niet. Beter van die in Brussel in de garage te laten!