BrusselsLife.be met Laura, zangeres bij Scala

Zestien jaar geleden sloot Laura zich aan bij Scala, een klein, onbekend koor. Nu is ze achtentwintig en is Scala een steeds groter wordende groep. Wat toen een hobby was, dat ze enkel deed om samen met haar beste vriendin te zijn, is nu haar “professionele hobby”. Met een baby onderweg en een voltijdse job heeft Laura het zeer druk, maar ze toert ons even doorheen de geschiedenis van het koor dat nu van een internationale faam geniet.

Het prille begin

Voor Laura is het begin bij Scala heel gemakkelijk. Ik moest enkel een paar vocalen kunnen zingen en ik was meteen aangenomen, vertelt ze. De eenvoud duurt maar een tijdje, want Scala neemt pop- en rocknummers over en brengt hun eerste grote album, Scala On The Rocks, uit. Daarna volgt een tour in Vlaanderen, de eerste van vele tours die hen naar alle uithoeken van de wereld zal brengen.

Na hun eerste tour groeit Scala in kwaliteit en bekendheid. In 2001 vraagt de leader van Hooverphonic het meisjeskoor met hen te zingen op Rock Werchter. Het is de mooiste herinnering die ik tot nu toe bij Scala heb. De meesten onder ons hadden niet eens de leeftijd om binnen te mogen op Werchter… en toch hebben we op de main stage voor heel veel mensen mogen zingen! Als ik er aan denk krijg ik steeds weer kippenvel.

Scala goes french

Daar stopt het niet bij, want de leader van Indochine krijgt de cover van “J’ai demandé à la lune” te horen. Hij is meteen verkocht en vraagt de meisjes om met hem te zingen. Soms was het op gek. Ik herriner me een avond waar we om 18uur in de AB in Brussel hebben gezongen. Na ons optreden waren we meteen weg met de Thalys richting Parijs want we moesten die avond nog met Indochine zingen.

Het liedje is een eerste tip-toe in het wereldje van de Franse muziek. Daarna brengt het koor een eerste album, Respire, met allemaal Franse covers zoals: Jeune et Con van Damien Saez of Face à La Mer van Les Negresses Vertes. Een album, Dans Les Yeux d'Aurore, is een ode aan de Franstalige Belg Pierre Rapsat.

internationale bekendheid 

Zingen in het Frans is absoluut niet evident. Om een liedje goed te kunnen zingen moet je het eerst helemaal begrijpen. Je moet weten wat de woorden betekent, maar om je helemaal in te leven in het liedje moet je ook de nuances vatten. Het is zo dat ik diep werd geraakt door Marlène van Noir Désir. Wanneer je de tekst door en door begrijpt is het echt anders dan als je het maar een keertje hoort.” “Hiervoor krijgen we de hulp van een vertaler. In het Frans is dat Jean-Claude, maar we hebben er ook voor de andere talen. En in het Frans zingen valt echt wel mee. In het Koreaans zingen, zoals we dat in oktober hebben gedaan, is veel moeilijker.

Dat ze tot in Korea worden gevraagd, is geen verrassing. Scala werd gekozen om de soundtrack van The Social Network te zingen. Het liedje werd buiten in de cinemazalen ook al negen miljoen keer beluisterd op Youtube. Daarmee kwam de bekendheid, dat gepaard ging met een tour door de Verenigde Staten.

Het is maar het begin

Het koor begon klein, maar onder de leiding van de broers Stijn en Steven Kolackny, is het het bekendste groep van ons land geworden. En wordt de eerste generatie steeds minder jong, kunnen ze rekenen op zo’n 150 jongere zangeressen. Ook de allerkleinsten worden niet vergeten, want Scala heeft al een programma voor de kleine zangers.

Op het podium zingt Scala Les rêves sont en nous van Rapsat. “Tous ces rêves, nous élèvent, nous font aimer la vie. Tous ces rêves, ça soulève et ça donne l'envie », het verhaal van Scala kon niet beter worden uitgedrukt.